İttihatçılar, Reformları ve Alman Hayranlığı 2

 Aslında ilk önce Almanlar endişeliydi, çünkü meşruti yönetim Ingiliz yönetim türüne yakındı hatta Hellfreich şunları söylemişti : “Burada

parlamento seçimleri dolayısıyla hemen her ülkenin bayrağına rastlamak mümkün, bir
tek bizim ve Avusturya’nın bayrağı yok Abdülhamit dönemindeki durumumuzu
kesinlikle abartmışız, o dönem bize dost görünenler sadece Sultan Almanya’nın dostu
olduğunu ilan ettiği için böyle davranıyorlarmış, şimdi rejim değişince hepsi saf
değiştirdi.’ Ayrıca Düyun-u Umumıye İngilizlerin lehinde olduğu için Almanya'ya karşı Osmanlı'yı soğutabilecek konuma sahipti bundan da öte Ingilizler çok etkili bir şekilde basını kullanıyordu. Ayrıca bir yere kadar endişelerinde haklıydı Almanlar, Gerçekten de İttihatçı mebuslar Abdülhamit yönetiminin büyük bir gizlilik içinde verdiği Bağdat Demiryolu imtiyazının Osmanlı Devleti’nin çıkarlarına aykırı hükümler
taşıdığını düşünüyorlardı. Ingılızler ise ilk önce fazla dikkat etmese de , Bağdat Demiryolu Projesini kendi lehlerine çevirebileceklerini anlayınca ittihatçılara yakınlaşmaya çalıştılar. Almanlar ıle yarış başlamıştı fakat Wilhelm kültürel ve ün anlamında yerini 2.Abdülhamid devrinde sağlamlaştırmıştı. Kendini 300 milyon müslümanın koruyucusu ilan etmiş ve halk tarafından kendisine hacca gittiği soylentilerinden dolayı "Hacı Wilhelm" denmişti. Fakat İngilizlere yönetim ve halk kırgındı, daha doğrusu İtilafa kırgınlık vardı, mesela 1909 yılının baharında bir kez daha Osmanlı maliyesi iflas noktasına gelince resim
biraz daha netleşmişti. Osmanlı yönetimi çözüm olarak gümrük vergilerini % 11’den
15’e çıkarmayı planlamıştı.Bu uygulama büyük güçlerin onayını
gerektiriyordu. Almanya daha önce olduğu gibi bir sorun çıkarmayacağını belli etti.
İngiltere ise bunu Bağdat demiryolu sorununda kullanabileceği bir fırsat olarak
değerlendirdi. Edward Grey Avam Kamarası’nda açık biçimde İngiliz ticaretinden elde
edilecek gelirlerin İngiliz ticaretini ve etkinliğini sekteye uğratacak Bağdat demiryolu
yapımında kullanılmasına müsaade edemeyeceklerini açıkladı. 

Ayrıca Fransa Tunus'u Ingilizler Mısır'ı Türklerden koparmıştı. Zaten Türklerın 1500'lerden beri en önemli müttefiği olan Fransa'nın bır anda gözden düşmesinin başka bır açıklamasını yapmak çok zor olacaktır. Artık Ittihatçilar Ingilizlere güvenemezdi. reformlar için para lazım onun için de dost, bu Almanya olacaktı. Alman nüfuzunun artışı en cok askeri ve ekonomik alanda hıssedilir.

1897’de Osmanlının toplam tıcaretındekı pay :
İngiltere %61
Almanya &6
Avusturya-Macaristan Imp. %12.
1914’te İngitere %32-35
Almanya%22
Avusturya-Macaristan Imp. %19

Hazırlayan :

- @alperenzl

-Politik Değildir - Non Political